රසායන විද්‍යාවේ මූලික සංකල්ප ~ විදු ලොව

රසායන විද්‍යාව අධ්‍යයනය සඳහා මූලික සංකල්ප කිහිපයක් අත්‍යාවශ්‍ය වේ. ඉන් සමහරක් පහත පරිදිය.

පරමාණුව - Atom

මූලද්‍රව්‍යයක මූලික ඒකකය පරමාණුවයි. ප්‍රෝටෝන(p) සහ නියුට්‍රෝනවලින්(n) සමන්විත ධන ආරෝපිත හරයක් (න්‍යෂ්ටිය) සහ එම ධන ආරෝපණය තුල්‍යය කිරීමට ප්‍රමාණවත් ඉලෙක්ට්‍රෝන(e) ප්‍රමාණයක් සහිත ස්කන්ධ සමූහයක එකතුව පරමාණුවක් නම් වේ. මූලද්‍රව්‍යයක රසායනික ගුණ යම් ප්‍රමාණයකට හෝ දැක්විය හැකි කුඩාම ව්‍යුහය ද පරමාණුවයි. මෙවන් ගුණ අතරට විද්‍යුත් සෘණතාව, අයනීකරණ විභවය, ඔක්සිකරණ තත්ව සංයුජතා අංකය සහ මූලික බන්ධන ක්‍රමය (උදා - ලෝහමය, අයනික හෝ සහසංයුජ බව)

මූලද්‍රව්‍යය - Element

මූලද්‍රව්‍යය යන සංකල්පය රසායනික ද්‍රව්‍යය යන සංකල්පය හා බැ‍ඳේ. මූලද්‍රව්‍යයකට එහි න්‍යෂ්ටියේ අඩංගු ලාක්ෂණික ප්‍රෝටෝන සංඛ්‍යාවක් ඇත. මෙම අගය අදාල මූලද්‍රව්‍යයේ පරමාණුක ක්‍රමාංකය නම් වේ. උදාහරණයක් ලෙස න්‍යෂ්ටියේ ප්‍රෝටෝන 6 ක් අඩංගු සියළු පරමාණු කාබන් මූලද්‍රව්‍යයේ පරමාණු වන අතර න්‍යෂ්ටියේ ප්‍රෝටෝන 92 ක් පමණක් ඇති සියළු පරමාණු යුරේනියම් මූලද්‍රව්‍යයේ පරමාණු වේ. නමුත් න්‍යෂ්ටියේ අඩංගු නියුට්‍රෝන සංඛ්‍යාවෙන් එකිනෙකට වෙනස් වූ සමස්ථානි කිහිපයක් මූලද්‍රව්‍යයකට තිබිය හැක.

පරමාණුක ක්‍රමාංකය මත පදනම්ව මූලද්‍රව්‍ය වර්ගීකරණය කර ඇති ආවර්තිතා වගුව මූලද්‍රව්‍ය නිරූපණය සඳහා වඩාත් පහසුම ආකාරයයි. ආවර්තිතා වගුව අති දක්ෂ ලෙස සැලසුම් කර ඇති නිසා එහි කාණ්ඩ හෙවත් තීර සහ ආවර්ත හෙවත් පේලි ඔස්සේ ඇති මූලද්‍රව්‍ය ගොණු එක්කෝ රසායනික ගුණ ප්‍රදර්ශනය කරයි, නැතහොත් පරමාණුක අරය සහ විද්‍යුත් සෘණතාව වැනි ගුණයන්ගේ ක්‍රමවත් විචලනයක් දක්වයි. නම, සංකේතය හෝ පරමාණුක ක්‍රමාංකය ඇසුරෙන් සකස් කළ මූලද්‍රව්‍ය ලැයිස්තු ද පවතී.

සංයෝගය යනු නිශ්චිත මූලද්‍රව්‍ය නියමිත අනුපාතයකට අඩංගු වන නියමිත ආකාරයකට මූලද්‍රව්‍ය පරමාණු සකස් වීමෙන් සෑදී ඇති ද්‍රව්‍යයකි. සංයෝගයක සංයුතිය එහි මූලද්‍රව්‍ය අනුපාතය මතත් රසායනික ගුණ මූලද්‍රව්‍ය පරමාණු සකස් වී ඇති ආකාරය මතත් පදනම් වේ. උදාහරණයක් ලෙස ජලය ඔක්සිජන් හා හයිඩ්‍රජන් පරමාණු 1:2 අනුපාතයෙන් අන්තර්ගත , හයිඩ්‍රජන් පරමාණු දෙකකට මැදිව ඔක්සිජන් පරමාණුවක් පිහිටන, හයිඩ්‍රජන් , ඔක්සිජන් , හයිඩ්‍රජන් කෝණය 104.50 ක් වන අණුවලින් යුක්ත සංයෝගයකි. රසායනික ප්‍රතික්‍රියා මඟින් රසායනික සංයෝග නිපදවීම හා ඒවා නව සංයෝග බවට පරිවර්තනය කිරීම කළ හැක.

සංයෝග - Combinatorial

නිශ්චිත ගුණ සහ නිශ්චිත සංයුතියකින් යුත් පදාර්ථයන් රසායන ද්‍රව්‍යයක් ලෙස හැඳින්වේ. නියමාකාරයෙන් සලකන කල්හි සංයෝග, මූලද්‍රව්‍ය හෝ සංයෝග හා මූලද්‍රව්‍ය අතර මිශ්‍රණයක් රසායන ද්‍රව්‍යයක් ලෙස හැඳින්විය නොහැක. එහෙත් එවැනි මිශ්‍රණයක් රසායනිකයක් ලෙස හැඳින්විය හැක. නමුත් අපට එදිනෙදා ජීවිතයේ හමුවන බොහෝ ද්‍රව්‍යයන් කිනම් හෝ ආකාරයක මිශ්‍රණයක් වේ. (උදා - වාතය, මිශ්‍ර ලෝහ , ජෛව ස්කන්ධ)

රසායනික භාෂා විධියේ වැදගත් ස්ථානයක් ද්‍රව්‍ය නාමකරණයට හිමි වේ. දළ වශයෙන් මෙය රසායනික සංයෝග නාමකරණ විධියක් සේ සැලකිය හැක. රසායනය ආරම්භ වූ අවධියේ විවිධ ද්‍රව්‍ය හා සංයෝග ඒවා සොයාගත්තවුන් විසින් නම් කිරීම සිදු වූ බැවින් අපහසු හා අවුල් සහගත තත්වයන් ඇති විය. නමුත් වර්තමාන IUPAC (International Union of Pure and Applied Chemistry) මඟින් හඳුන්වා දුන්නකි. මේ යටතේ රසායනික ප්‍රභේද නාමකරණය සඳහා නිශ්චිත ක්‍රමවේද හඳුන්වාදී තිබේ. මේ යටතේ කාබනික සංයෝග නාමකරණ ක්‍රමවේදය ය‍ටතේ කාබනික සංයෝගත් , අකාබනික සංයෝග නාමකරණ ක්‍රමවේදය ඔස්සේ අකාබනික සංයෝගත් නම් කිරීම සිදුවේ. මේ හැරුණු විට රසායනික ද්‍රව්‍ය සුචියක් ද Chemical Abstracts Service ආයතනය මඟින් හඳුන්වා දී තිබේ. මෙම ක්‍රමය යටතේ එක් එක් රසායනික සංයෝගය ඊට අදාල CAS ලියාපදිංචි අංකය නම් අංකයක් ඇසුරින් හඳුනාගැනේ.

අණුව - Molecular

පරමාණුව හැරුණු විට ශුද්ධ රසායනික ද්‍රව්‍යක ලාක්ෂණික රසායනික ගුණ පෙන්වන , එනම් නිශ්චිත ද්‍රව්‍ය සමඟ නිශ්චිත රසායනික ප්‍රතික්‍රියා සමූහයකට සහභාගී වීමේ හැකියාව දරණ තවදුරටත් බෙදිය නොහැකි කුඩාතම කොටස අණුවක් නම් වේ. අයන මෙන් නොව අණු විද්‍යුත් වශයෙන් උදාසීනව පැවතිය හැක. ලාක්ෂණික වශයෙන් සහසංයුජ බන්ධනවලින් එකට බැඳුනු පරමාණු සහිත සියළු ඉලෙක්ට්‍රෝන බන්ධන තැනීමේ දී හෝ තනි තනිව යුගලනය වී ඇත, විද්‍යුත් වශයෙන් උදාසීන ව්‍යුහයක් අණුවක අඩංගු වේ.

අණුවක පරමාණුවල සාපේක්ෂ පිහිටුම සහ ඒවා අතර බන්ධන දක්වන ව්‍යුහයක් මෙම රූපයෙන් දැක්වේ.

අණුවක මූලික ලක්ෂණයක් වන්නේ එහි ව්‍යුහය හෙවත් ජ්‍යාමිතියයි. ද්වි, ත්‍රිත්ව හෝ චතුර් පරමාණුක අණුවල ව්‍යුහය එතරම් වැදගත් ‍නොවිය හැකි නමුත් (මෙය බොහෝ විට රේඛීය, කෝණික හෝ පිරමිඩාකාර වේ) පරමාණු 6කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් (විවිධ මූලද්‍රව්‍යවල) අඩංගු බහු පරමාණුක අණුවල හැඩය එහි රසායනික ස්වභාවයට අතිශය වැදගත් විය හැක.

මවුලය

කිසියම් ද්‍රව්‍යයක මවුලයක් යනු , බන්ධනය නොවූ, භූමි අවස්ථාවේ පවතින කාබන් - 12 පරමාණු ඇති කාබන් -12 නියැදියක 0.012 kilogram (or 12 grams) ක අඩංගු වන කාබන් - 12 පරමාණු සංඛ්‍යාවට සමාන සංඛ්‍යාවකි. මෙම සංඛ්‍යාව ඇවගාඩ් රෝ නියතය ලෙස හැඳින්වෙන් අතර ප්‍රත්‍යක්ෂ මූලව තීරණය කරනු ලැබේ. වර්තමානයේ මේ සඳහා පිළිගත් අගය වන්නේ 6.02214179(30)×1023 mol-1 (2007 CODATA ඇසුරින්) යන්නයි. මවුලයක් බොහෝ දුර‍ට දුසිමක් හා සම ලක්ෂණ සහිත නිරපේක්ෂ (ඒකක රහිත) සංඛ්‍යාව වන අතර ඕනෑම මූලික වස්තූන් ප්‍රමාණයක් ගණනය කිරීමට යොදාගත හැක. නමුත් මවුලය බොහෝ දුරට උප පරමාණුක හා අණුක ව්‍යුහ ආශ්‍රිත ගණනය කිරීම් සඳහා පමණක් යොදා ගැනේ.

කිසියම් ද්‍රව්‍යයක ද්‍රාවණයක එක් ලීටරයක් තුළ අඩංගු එම ද්‍රව්‍යයේ මවුල ප්‍රමාණය ද්‍රාවණය තුළ එම ද්‍රව්‍යයේ මවුලිකතාව නම් වේ. භෞතික රසායනයේ දී ද්‍රාවණය සාන්ද්‍රණය ප්‍රකාශ කිරීමට පොදුවේ යොදාගන්නා ඒකකය මවුලිකතාවයි.

අයන සහ ලවණ - Ions & Saline

අයනයක් යනු ඉලෙක්ට්‍රෝන එකක් හෝ වැඩි සංඛ්‍යාවක් ලබාගැනීම හෝ පිට කිරීම නිසා ආරෝපිත තත්වයට පත් ව ඇති පරමානුක හෝ අණුක ප්‍රභේදයකි. ධන ආරෝපිත කැටායන (උදා - Na+සෝඩියම් කැටායන) සහ සෘණ ආරෝපිත ඇනායන (Cl− වැනි ඇනායන) එක්ව උදාසීන ස්ඵටිකරූපී ලවණ දැලිසක් නිර්මාණය විය හැක. (උදා - NaCl - සෝඩියම් ක්ලෝරයිඩ්) අම්ල භෂ්ම ප්‍රතික්‍රියාවලදී තවදුරටත් බිඳ නොවැටෙන බහු පරමාණුක අයන සඳහා හයිඩ්‍රොක්සයිඩ් (OH−) සහ පොස්පේට් (PO43−) අයන උදාහරණ වේ.

වායු අවස්ථාවේ පවතින අයන ප්ලාස්මා ලෙස හැඳින්වේ.